نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 444
آيا نديدند كه با قدرت خود چارپايان را براىشان آفريديم كه مالكشان شوند، (71) آنها را رامشان كرديم كه هم بر آنها سوار مىشوند و هم از آن مىخورند (72) و از آنها سود مىبرند و از شيرشان مىنوشند. چرا سپاس نمىگويند؟ (73) آنها غير از خدا معبودهايى براى خود برگزيدند، بدان اميد كه يارى بخششان باشند. (74) آنها قادر به يارى دادنشان نيستند ولى همانند سپاهيانى در خدمت آنها آمادهاند. (75) بنا بر اين گفتار آنها اندوهگينت نكند، ما آنچه را نهان يا آشكار مىدارند مىدانيم. (76) آيا آدمى نمىداند كه او را از نطفه آفريدهايم كه اكنون دشمنى آشكار است، (77) در حالى كه آفرينش خود را از ياد برده است براى ما مثل مىزند و مىگويد: «چه كسى اين استخوانهاى پوسيده را زنده مىكند؟» (78) بگو: «همان كسى كه در آغاز آن را آفريد زندهاش مىكند و او بر هر آفرينشى داناست. (79) همان كسى كه از درخت سبز برايتان آتش پديد آورد و شما از آن آتش مىافروزيد.» (80) آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريده است نمىتواند مانند آنها را بيافريند؟ چرا! زيرا كه او آفرينندهاى داناست. (81) چون بخواهد چيزى را بيافريند فرمانى كه مىدهد اين است كه مىگويد: «موجود شو» و (بىدرنگ) موجود مىشود. (82) منزه است آن خدايى كه ملكوت همه چيز او راست و همه به سوى او بازگردانده مىشويد. (83) سوره صافّات (فرشتگان صف بسته) (37) (شامل يكصد و هشتاد و دو آيه- مكى)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 444