نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 454
آسمان و زمين و آنچه ميان آنهاست بيهوده نيافريدهايم. اين گمان كافران است، واى بر كافران از آتش دوزخ. (27) آيا مؤمنان نيكوكار را مانند مفسدان در زمين قرار مىدهيم يا پرهيزگاران را مانند نابكاران؟ (28) كتابى است مبارك كه بر تو نازل كرديم تا در آياتش بينديشند و خردمندان پند گيرند. (29) سليمان را به داوود عطا كرديم، چه بنده خوبى! همواره روى به درگاه ما داشت. (30) چون غروبگاهان اسبان چابك و تيز رو بر او عرضه شد، (31) گفت: «من دوستى اسبان را به ياد پروردگارم برگزيدم تا آن گاه كه آفتاب در پرده نهان شد، (32) آن اسبان را نزد من بازگردانيد» سپس به مسح ساقها و گردن آنها پرداخت. (33) ما سليمان را با افكندن جسدى بر تختش آزموديم، آن گاه رو به درگاه خدا آورد (34) و گفت: «پروردگارا! مرا ببخش و سلطنتى به من عطا فرما كه پس از من كسى را سزاوار نباشد كه تو بخشايندهاى.» (35) ما باد را رام او كرديم تا هر كجا خواست به نرمى با فرمان او برود (36) و نيز ديوان بنّا و غوّاص (37) و گروه ديگرى را كه همه در غل و زنجير بودند. (38) اين عطاى ماست بدون حساب، مىخواهى آن را ببخش و مىخواهى نگهدار. (39) او را نزد ما تقرب و بازگشتى نيكوست. (40) بنده ما ايوب را به يادآور كه پروردگارش را ندا داد كه شيطان مرا به رنج و عذاب افكنده است. (41) - پاى خويش بر زمين بكوب؛ اين چشمهاى است براى شست و شو، سرد و آشاميدنى. (42)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 454