نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 465
در صور كه دميده شود، آسمانيان و زمينيان بيهوش مىشوند مگر آنها كه خدا بخواهد و چون بار ديگر در آن دميده شود ناگهان به پا خيزند و درنگرند (68) و زمين به نور پروردگارش روشن شود و نامه اعمال را در ميان بگذارند و پيامبران و گواهان را بياورند و در ميان آنها به حق داورى شود و بر كسى ستم نخواهد شد (69) به هر كس معادل كردارش داده شود، او به اعمال انجام شده آگاهتر است (70) و كافران گروه گروه به جهنم رانده شوند، وقتى به دوزخ برسند درهاى آن باز شود و مأموران دوزخ به آنان گويند: «مگر از خودتان رسولانى برايتان نيامد تا آيات پروردگارتان را برايتان بخوانند و از ديدار اين روز بيم دهند؟» گويند: «آرى.» لكن ديگر فرمان عذاب بر كافران مسلم شده است. (71) گفته شود: «از درهاى جهنم داخل شويد و براى هميشه در آن بمانيد، متكبران را چه بد جايگاهى است.» (72) آنان كه از پروردگارشان ترسيدهاند گروه گروه به بهشت برده شوند و چون بدانجا رسند درهايش گشوده شود و نگهبانان بهشت به آنها گويند: «سلام بر شما، خوش باشيد. به بهشت جاودانه داخل شويد.» (73) گويند: «سپاس خداى را كه وعدهاش به ما راست بود و زمين را ميراث ما قرار داد و در هر جاى بهشت كه بخواهيم سكنا مىگزينيم». چه پاداش نيكويى است براى عمل كنندگان. (74)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 465