نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 471
اى قوم من! چيست كه من شما را به نجات مىخوانم و شما مرا به آتش مىخوانيد؟ (41) مرا دعوت مىكنيد كه به خدا كافر شوم و چيزى را كه نمىشناسم شريك او قرار دهم، در حالى كه من شما را به خداوند نيرومند آمرزنده دعوت مىكنم. (42) قطعا آنچه مرا به آن مىخوانيد دعوتش نه قابليت دنيايى دارد و نه اخروى و حال آن كه بازگشت ما به سوى خداست و اسرافكاران از اهل آتش هستند، (43) آنچه را به شما مىگويم به زودى به ياد خواهيد آورد، من كار خود را به خدا واگذار كردم كه او به بندگانش بصير است.» (44) خداوند او را از آسيب نيرنگهاى آنها حفظ كرد و بدترين عذابها فرعونيان را در ميان گرفت، (45) آتش دوزخ در بامدادان و شامگاهان بر آنها عرضه شود و روزى كه قيامت برپا شود: «فرعونيان را در سختترين عذابها وارد كنيد.» (46) چون در آتش با يكديگر به مجادله برخيزند مستضعفان به مستكبران گويند: «ما پيرو شما بوديم، آيا مىتوانيد اندكى از اين آتش را كه نصيب ما شده است پذيرا شويد؟» (47) مستكبران گويند: «ما همگى در آتشيم و خداست كه ميان بندگانش داورى كرده است.» (48) آنان كه در آتشند به نگهبانان جهنم مىگويند: «از پروردگارتان بخواهيد تا يك روز از عذاب ما بكاهد.» (49)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 471