نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 478
آنها به پوستهاى خود گويند: «چرا عليه ما گواهى داديد؟» پاسخ دهند: «خدايى كه هر موجودى را به سخن درآورده و نخستين بار شما را آفريد ما را گويا ساخته است و بازگشتتان به سوى اوست.» (21) گمان شما اين نبود كه گوش و چشم و پوستتان عليه شما گواهى دهند، بلكه خدا را به غالب اعمالى كه انجام مىداديد بىخبر مىدانستيد و آنها را نهان نمىداشتيد. (22) اين پندارى بود كه به پروردگارتان داشتيد كه هلاكتان كرد و در شمار زيانكاران قرار گرفتيد. (23) اگر صبر كنند جايشان آتش است و اگر درخواست عفو دهند مورد عفو قرار نگيرند. (24) ما براىشان همنشينانى قرار داديم و آنها حال و آينده را در نظرشان بياراستند، و وعده عذاب همانند پيشينيانشان از جن و انس بر آنها تحقق يافت. زيرا به طور حتم زيانكار بودند. (25) كافران گفتند: «به اين قرآن گوش فرا ندهيد و سخن بيهوده در آن وارد كنيد تا پيروز شويد.» (26) كافران را به طور مسلم عذابى سخت مىچشانيم و آنها را بدتر از كردارشان پاداش مىدهيم. (27) كيفر دشمنان خدا آتش است كه در آن سرايى جاويد دارند، كيفرى است در برابر انكار آيات ما. (28) كافران گفتند: «پروردگارا! آن دو جن و انس كه گمراهمان كردند به ما نشان بده كه آنها را زير پاى خود بگذاريم تا خوار شوند.» (29)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 478