نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 502
و چون مردم به محشر درآيند معبودها دشمنان آنها و منكران عبادتشان هستند. (6) و چون آيات روشن ما بر آنها خوانده شود، كافران در برابر حقى كه براى آنها آمده است، گويند: «اين جادويى آشكار است.» (7) يا مىگويند: «از خود بافته است.» بگو: «اگر آن را از خود بافته باشم شما قادر نيستيد از من در برابر خدا حمايت كنيد، او بر آنچه شما مىگوييد آگاهتر است و شهادت او ميان من و شما كافى است و او آمرزنده مهربان است.» (8) بگو: «من از ميان پيامبران، اولين پيامبر نيستم و نمىدانم كه با من و شما چه خواهد شد، من تنها از چيزى پيروى مىكنم كه به من وحى مىشود و جز هشدار دهنده آشكارى نيستم.» (9) بگو: «اگر قرآن از جانب خدا باشد و شما به آن ايمان نياوريد چه مىكنيد- در صورتى كه يكى از بنى اسرائيل بدان شهادت داد و ايمان آورد ولى شما تكبر مىورزيد- خداوند ستمكاران را هدايت نمىكند.» (10) كافران به مؤمنان گفتند: «اگر خيرى در آن بود هرگز بر ما پيشدستى نمىكردند.» چون به اين طريق هدايت نمىشوند، مىگويند: «اين يك دروغ كهن است.» (11) پيش از قرآن كتاب موسى راهنما و رحمت بود و اين كتاب تصديق كننده آن و به زبان عربى است تا ستمكاران را هشدار دهد و نيكوكاران را بشارت. (12) آنان كه گفتند پروردگار ما خداست و آن گاه استقامت كردند، نه ترسى دارند و نه اندوهگين شوند. (13) اينان اهل بهشتند و به پاداش اعمالشان جاودانه در آن باشند. (14)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 502