نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 542
مگر نديدى كه خداوند آنچه را در آسمانها و زمين است مىداند. هيچ نجوايى ميان سه نفر نيست كه او چهارمين آنها نباشد و پنج نفرى نيست مگر اين كه خدا ششمين آنها باشد، نه كمتر از آن و نه بيشتر مگر اين كه خدا هر كجا كه باشند همراهشان است و روز قيامت آنها را از اعمالشان آگاه سازد، زيرا خداوند به هر چيز داناست. (7) مگر نديدى كسانى را كه از نجوا نهى شدند باز بدان بازگشتند و بر گناه و عداوت و نافرمانى رسول خدا به نجوا پرداختند و چون نزد تو آيند تو را درودى گويند كه خدايت آن را نگفته است و در دل مىگويند چرا خدا ما را به كيفر گفتههايمان عذاب نمىكند؟ جهنم براى آنها كافى است و به آن وارد مىشوند كه بد جايگاهى است. (8) اى مؤمنان چون با يكديگر نجوا مىكنيد به گناه و عداوت و نافرمانى رسول خدا نجوا نكنيد، به نيكى و پرهيزگارى نجوا كنيد و از خدايى بترسيد كه در پيشگاه او محشور خواهيد شد. (9) نجوا مسلما كار شيطان است كه مىخواهد مؤمنان را محزون كند ولى جز به اذن خدا نمىتواند ضررى به آنها برساند. بنا بر اين مؤمنان بايد تنها بر خدا توكل كنند. (10) اى مؤمنان هنگامى كه در مجالس از شما خواسته شود كه جا باز كنيد، اين كار را بكنيد تا خدا در كار شما گشايش آورد و چون گفته شود برخيزيد، قيام كنيد. خداوند مقام ايمان آوردگان و دانشمندان را بالا مىبرد، خداوند به كردارتان آگاه است. (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 542