ترجمه قرآن - پورجوادى، كاظم - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 593

اما انسان هنگامى كه خدا او را براى آزمايش گرامى مى‌دارد و نعمت مى‌بخشد، مى‌گويد: «پروردگارم مرا گرامى داشت.» (15)
اما چون او را بيازمايد و روزى را بر او تنگ گيرد، مى‌گويد: «پروردگارم مرا خوار كرده است.» (16)
چنان نيست كه گمان مى‌كنيد. شما يتيمان را گرامى نمى‌داريد (17)
و يكديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نمى‌كنيد (18)
و ميراث خوارانيد (19)
و به مال و مكنت دل بسته‌ايد، (20)
اما چنين نيست. هنگامى كه زمين به سختى درهم كوبيده شود (21)
و فرمان پروردگارت برسد و فرشتگان صف در صف درآيند، (22)
در آن روز جهنم را حاضر آرند، در آن روز انسان متذكر مى‌شود. اما چه فايده كه اين تذكر به حال او سودى ندارد. (23)
مى‌گويد: «اى كاش براى زندگى (زوال ناپذير) چيزى از پيش فرستاده بودم.» (24)
در آن روز هيچ كس همانند عذاب او عذاب نكند (25)
و همچون او كسى (گناهكاران را) به بند نكشد. (26)
اى روح با اطمينان (27)
خشنود و پسنديده به سوى پروردگارت بازگرد (28)
و در سلك بندگان من وارد شو (29)
و در بهشت قدم بگذار. (30)
سوره بلد (شهر) (90)
(شامل بيست آيه- مكى)
به نام خداوند بخشنده مهربان‌
سوگند به اين شهر. (1)
شهرى كه تو ساكنش هستى. (2)
سوگند به پدر و فرزند، (3)
ما انسان را در رنج آفريديم. (4)
آيا گمانش اين است كه كسى را توان غلبه بر او نيست؟ (5)
مى‌گويد: «مال فراوانى را نابود كردم.» (6)
گمان مى‌برد كسى او را نديده است؟ (7)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 593

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست