نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 597
مگر آنان كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند- كه براى آنها پاداش بىپايان است. (6) پس چه بر آنت داشت كه دين حق را تكذيب كنى؟ (7) مگر خدا بهترين داوران نيست؟ (8) سوره علق (خون لخته) (96) (شامل نوزده آيه- مكى) به نام خداوند بخشنده مهربان (قرآن را) به نام پروردگارت- كه هستى را آفريد- بخوان، (1) همو كه انسان را از خون بسته آفريد. (2) بخوان كه پروردگارت از همه ارجمندتر است، (3) همو كه با قلم تعليم داد (4) و آنچه را كه انسان نمىدانست به او آموخت. (5) آرى، انسان چون خود را بىنياز بيند سركشى پيشه كند. (6) آرى، انسان چون خود را بىنياز بيند سركشى پيشه كند. (7) مسلما بازگشت همه به سوى پروردگار توست. (8) آيا آن كس را ديدى كه (9) چون بندهاى نماز مىگزارد او را باز مىداشت؟ (10) شايد او در طريق هدايت مىبود (11) يا به تقوا و پرهيزگارى دعوت مىكرد. (12) آيا انكار يا روى گرداندنش را ديدى؟ (13) آيا نمىداند كه خدا مىبيند؟ (14) اگر اين از كارش دست برندارد موى جلوى سرش را گرفته و مىكشيم، (15) زلفكان دروغگوى خطاكار را. (16) آن گاه بايد همدمانش را بخواند. (17) ما هم مأموران عذاب را خواهيم خواند. (18) هرگز از او اطاعت نكن و بر خدا سجده آور و تقرب جوى. (19) سوره قدر (تقدير) (97) (شامل پنج آيه- مكى)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : پورجوادى، كاظم جلد : 1 صفحه : 597