سوره زلزال (زمين لرزه) (99) (شامل هشت آيه- مدنى) به نام خداوند بخشنده مهربان آن گاه كه زمين به سختى به لرزه درآيد (1) و بار سنگينش را بيرون نهد، (2) انسان بگويد: «زمين را چه روى داده است؟» (3) در آن هنگام زمين اخبار خود را بازگو كند، (4) چرا كه خداوند به او چنين وحى كرده است. (5) در آن روز مردم پراكنده از گورها برآيند تا نظارهگر اعمالشان باشند، (6) هر كس به اندازه ذرهاى كار نيك كرده باشد پاداش آن را خواهد ديد (7) و هر كس به اندازه ذرهاى كار بد كرده باشد كيفر آن را خواهد ديد. (8) سوره عاديات (اسبان دونده) (100) (شامل يازده آيه- مدنى) به نام خداوند بخشنده مهربان سوگند به اسبان دونده دم زننده (1) كه به هنگام تاخت، از برخورد سمشان بر سنگ جرقههاى آتش بجهد (2) و با سر زدن صبح بر دشمن يورش برند (3) و گرد و غبار برانگيزند (4) و سپاه دشمن را در ميان گيرند. (5) انسان در برابر پروردگارش ناسپاس است (6) و خود بر اين كفران گواه است (7) و علاقه شديدى به مال دارد. (8) آيا نمىداند كه چون آنچه در گورهاست بيرون شود (9) و آنچه در سينههاست آشكار گردد. (10) در آن روز پروردگارش كاملا به احوال او آگاه است. (11)