نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 124
براى بهرهمند شدن شما و كاروانيان، شكار كردن از دريا و خوراكى آن [در حال احرام] بر شما حلال شد. و شكار صحرا و بيابان تا زمانى كه مُحرم هستيد، بر شما حرام است. و از خدايى كه به سوى او گردآورى مىشويد، پروا كنيد. (96) خدا، [زيارتِ] كعبه، آن خانه با حرمت، و ماههاى حرام، و قربانىهاى بىنشان، و قربانىهاى نشاندار را وسيله قوام و برپايى [زندگى، معيشت و سامان دنيا و آخرت] مردم قرار داد. اين [شرايع و احكام] براى آن است كه بدانيد: يقيناً خدا آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است مىداند؛ و قطعاً خدا به همه چيز داناست. (97) بدانيد مسلماً خدا [نسبت به نافرمانى بندگان] سختكيفر، و [نسبت به طاعت آنان] بسيار آمرزنده و مهربان است. (98) بر عهده پيامبر جز رساندن [پيام خدا] نيست. و خدا آنچه را آشكار مىكنيد و آنچه را پنهان مىداريد، مىداند. (99) بگو: ناپاك و پاك [مانند كافر و مؤمن، معصيت و طاعت، حرام و حلال، و معيوب و سالم] يكسان نيستند؛ هر چند فراوانى ناپاكها تو را به شگفت آورد. پس اى صاحبان خرد! از خدا پروا كنيد تا رستگار شويد. (100) اى اهل ايمان! از احكام و معارفى [كه شريعت اسلام از بيان آنها خوددارى مىكند و خدا هم به خاطر آسان گرفتن بر بندگانْ نهى و امرى نسبت به آنها ندارد] مپرسيد؛ كه اگر براى شما آشكار شود، غمگينتان كند. و اگر هنگامى كه قرآن نازل مىشود از آنها بپرسيد، براى شما روشن مىشود. خدا از [اينكه شما را به] آن احكام و معارف [كه باعث غم و اندوه شماست مُكلّف كند] گذشت كرد؛ و خدا بسيار آمرزنده و بردبار است. (101) گروهى از پيشينيان شما از آن احكام و معارف پرسيدند، [چون براى آنان روشن شد، از اجرايش روى گرداندند] سپس به آن كافر شدند. (102) خدا هيچ حيوانى را به عنوان بحيره [ماده شترى كه پنجمين حمل مادر خود باشد] و سائبه [شترى كه ده ماده زاييده] و وصيله [گوسفند مادهاى كه همزاد با بره نر است] و حام [شتر نرى كه ده شتر از او پديد آمده]، مقدس و ممنوع از تصرّف قرار نداده است. ولى كسانى كه كفر ورزيدهاند [اين امور را] بر خدا دروغ مىبندند و بيشترشان انديشه نمىكنند. (103)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 124