نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 142
و مسلماً اگر ما فرشتگان را به سوى آنان نازل مىكرديم، و مردگان با آنان سخن مىگفتند، و همه چيز را گروه گروه در برابرشان گرد مىآورديم، باز هم [از روى اراده و اختيار] ايمان نمىآوردند؛ مگر آنكه خدا [ايمان آوردنشان را به طور اجبار] بخواهد، ولى بيشترشان نادانى و جهالت مىورزند. (111) و اين گونه براى هر پيامبرى دشمنانى از شياطين انس و جن قرار داديم، كه براى فريب مردم همواره گفتارى باطل ولى به ظاهر آراسته و دلپسند به يكديگر القاء مىكنند، و اگر پروردگارت مىخواست چنين نمىكردند، پس آنان و آنچه را به دروغ به هم مىبافند واگذار. (112) و [ما به عنوان آزمايش بندگان از القاى گفتار باطل توسط شياطين انس و جن به يكديگر مانع نشديم] تا دلهاى كسانى كه به آخرت ايمان ندارند به آن القائات متمايل شود، و آن را بپسندد و [براى رسيدن به منتهاى شقاوت كه كيفر لجاجت و عناد آنان است] هر عمل زشتى را كه بخواهند انجام دهند، نهايتاً انجام دهند. (113) آيا جز خدا حاكم و داورى بطلبم؟! در حالى كه اوست كه اين كتاب آسمانى را كه [همه معارف و احكام در آن] به تفصيل بيان شده به سوى شما نازل كرد؛ و اهل كتاب [به ويژه دانشمندان آنان] مىدانند كه اين كتاب [قرآن] از سوى پروردگارت به درستى و راستى نازل شده؛ پس [در اينكه معجزه خواهى منكران و مخالفتهاى اهل كتاب از روى حقيقتجويى نيست] از ترديدكنندگان مباش. (114) و سخن پروردگارت از روى راستى و عدل كامل شد، سخنان او را تغيير دهندهاى نيست؛ و او شنوا و داناست. (115) اگر از بيشتر مردم روى زمين پيروى كنى [و آرا و خواستههايشان را گردن نهى] تو را از راه خدا گمراه مىكنند؛ آنان فقط از گمان و پندار [كه پايه علمى و منطقى ندارد] پيروى مىكنند، و تنها به حدس و تخمين تكيه مىزنند. (116) يقيناً پروردگارت به كسى كه از راه او گمراه مىشود و نيز به راه يافتگان داناتر است. (117) پس اگر به آيات خدا ايمان داريد، از آنچه [از گوشت حيوان حلال گوشتى] كه [وقت ذبح شدن] نام خدا بر او برده شده بخوريد [نه از ذبيحه گمراهان.] (118)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 142