نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 146
و به گمان بىاساس خود گفتند: اين چهار پايان و زراعتى كه [سهم خدا و بتان است، خوردنش] ممنوع است، فقط كسى كه ما بخواهيم بايد از آنها بخورد، و [اينها] چهارپايانى است كه سوار شدن بر آنان حرام است، و [نيز آنان را] چهارپايانى [بود] كه [هنگام ذبح] نام خدا را بر آنها نمىبردند، در حالى كه [اين سنتها و قوانين را به دروغ] به خدا نسبت مىدادند؛ به زودى خدا آنان را در برابر آنچه دروغ مىبستند، مجازات خواهد كرد. (138) و گفتند: آنچه در شكم اين چهارپايان است [در صورتى كه زنده بيرون آيد] ويژه مردان ماست، و بر همسرانمان حرام است، و اگر مرده باشد همگى در آن شريكند؛ به زودى خدا آنان را بر اين توصيف بىپايه و باطلشان جزا خواهد داد، زيرا خدا حكيم و داناست. (139) قطعاً كسانى كه فرزندان خود را از روى سبك مغزى و جهالت كشتهاند، و آنچه را خدا روزى آنان كرده بود بر پايه دروغ بستن به خدا حرام شمردهاند، زيان كردند؛ به راستى كه گمراه شدند و هدايت يافته نبودند. (140) و اوست كه باغهايى [كه درختانش برافراشته] بر داربست و باغهايى [كه درختانش] بدون داربست [است]، و درخت خرما، و كشتزار با محصولات گوناگون، و زيتون، و انار شبيه به هم و بىشباهت به هم را پديد آورد. از ميوههاى آنها هنگامى كه ميوه داد بخوريد، و حقِّ [الهىِ] آن را روز دروكردنش [كه به تهيدستان اختصاص داده شده] بپردازيد، و از اسراف [در خوردن وخرج كردن] بپرهيزيد، كه قطعاً خدا اسراف كنندگان را دوست ندارد. (141) و از دامها، حيوانات باربر و حيوانات كُرك و پشمدهنده را [آفريد]؛ از آنچه خدا روزى شما كرده بخوريد، و از گامهاى شيطان پيروى نكنيد، كه بىترديد او براى شما دشمنى آشكار است. (142)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 146