نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 154
اى فرزندان آدم! [هنگام هر نماز و] در هر مسجدى، آرايش و زينتِ [مادى و معنوى خود را متناسب با آن عمل و مكان] همراه خود برگيريد، و بخوريد و بياشاميد و اسراف نكنيد؛ زيرا خدا اسراف كنندگان را دوست ندارد. (31) بگو: زينتهاى خدا و روزىهاى پاكيزهاى را كه براى بندگانش پديد آورد، چه كسى حرام كرده؟! بگو: آنان در زندگى دنيا براى كسانى است كه ايمان آوردهاند [البته اگر چه غير مؤمنان هم با آنان در بهرهورى شريكند، ولى] در قيامت فقط ويژه مؤمنان است؛ ما اين گونه آيات خود را براى گروهى كه مىدانند [و اهل دانش و بصيرتاند] بيان مىكنيم. (32) بگو: پروردگارم فقط كارهاى زشت را چه آشكارش باشد و چه پنهانش، و گناه و ستم ناحق را، و اينكه چيزى را كه خدا بر حقّانيّت آن دليلى نازل نكرده شريك او قرار دهيد، و اينكه امورى را از روى نادانى و جهالت به خدا نسبت دهيد، حرام كرده است. (33) براى هر امتى زمانى [معين و اجلى محدود] است، هنگامى كه اجلشان سرآيد، نه ساعتى پس مىمانند و نه ساعتى پيش مىافتند. (34) اى فرزندان آدم! چون پيامبرانى از جنس خودتان به سويتان آيند كه آياتم را بر شما بخوانند [به آنان ايمان آوريد و آياتم را عمل كنيد]؛ پس كسانى كه [از مخالفت با آنان] بپرهيزند و [مفاسد خود را] اصلاح كنند، نه بيمى بر آنان است و نه اندوهگين شوند. (35) و آنان كه آيات ما را تكذيب كردند، و از پذيرفتن آنها تكبّر ورزيدند اهلِ آتش و در آن جاودانهاند. (36) پس ستمكارتر از كسانى كه بر خدا دروغ مىبندند، يا آيات او را تكذيب مىكنند، كيست؟! آنانند كه سهمشان از آنچه كه [از نعمت ها] مقرّر و مقدّر شده به آنان مىرسد. تا هنگامى كه فرستادگان ما براى ستاندن جانشان به سويشان آيند، مىگويند: بتها و معبودهايى كه به جاى خدا مىپرستيديد، كجايند؟ [تا شما را از سختىهاى مرگ و پس از آن نجات دهند] مىگويند: از دست ما رفتند؛ و بر ضد خود گواهى دهند كه كافر بودهاند. (37)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 154