نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 156
و بهشتيان، دوزخيان را آواز مىدهند كه: ما آنچه را كه پروردگارمان به ما وعده داده بود، حق يافتيم، آيا شما هم آنچه را كه پروردگارتان وعده داده بود، حق يافتيد؟ گويند: آرى؛ پس آواز دهندهاى در ميان آنان آواز دهد كه: لعنت خدا بر ستمكاران باد. (44) هم آنان كه مردم را همواره از راه خدا بازمىدارند و مىخواهند آن را [با وسوسه و اغواگرى] كج نشان دهند، و به روز قيامت كافرند. (45) و ميان آن دو [گروه بهشتيان و دوزخيان] حائلى است، و بر بلنداى آن مردانى [با مقام و منزلتاند] كه هر كدام از دو گروه را به نشانههايشان مىشناسند، و بهشتيان را كه وارد بهشت نشدهاند، ولى ورود به آن را اميد دارند، آواز مىدهند كه: درود بر شما. (46) و چون بهشتيان، چشمانشان ناخواسته به سوى دوزخيان گردانده شود، گويند: پروردگارا! ما را با گروه ستمكاران قرار مده. (47) و اهل اعراف مردانى را كه از نشانههايشان مىشناسند، آواز مىدهند [و به عنوان سرزنش] مىگويند: [امكانات مادىو] جمعيت [انسانى] شما و تكبّرى كه مىورزيديد، عذابى را از شما دفع نكرد. (48) [سپس با توجه دادن دوزخيان به سوى اهل ايمان مىگويند:] آيا اينان كسانى نبودند كه در دنيا سوگند ياد مىكرديد كه خدا آنان را به رحمتى نمىرساند؟ [پس به مؤمنان مىگويند:] به بهشت در آييد كه نه بيمى برشماست و نه اندوهگين مىشويد. (49) و دوزخيان بهشتيان را آواز مىدهند كه: از آب [خوشگوار] يا از آنچه خدا روزى شما فرموده بر ما فرو ريزيد. پاسخ مىدهند: خدا آب و نعمت هاى بهشتى را بر كافران حرام كرده است. (50) آنان كه دينشان را سرگرمى و بازى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفت، پس ما امروز از ياد مىبريمشان، همان گونه كه آنان ديدار امروزشان را از ياد بردند وهمواره آيات ما را انكار مىكردند. (51)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 156