نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 197
آنان براى شما [از روى حيله و تزوير براى معذور نشان دادن خود نسبت به كارهاى ناهنجارشان] به خدا سوگند مىخورند تا شما را راضى و خشنود سازند، در صورتى كه اگر مؤمن بودند، شايستهتر آن بود كه خدا و رسولش را خشنود كنند. (62) آيا ندانستهاند كه هر كس با خدا و رسولش دشمنى و مخالفت كند، مسلماً آتش دوزخ براى اوست كه در آن جاودانه است؛ اين [همان] رسوايى بزرگ است. (63) منافقان از اينكه سورهاى بر ضدشان نازل شود كه آنان را از اسرارى كه [در جهت دشمنى با خدا، پيامبر، مؤمنان و حكومت اسلامى] در دلهايشان وجود دارد، آگاه نمايد اظهار ترس و نگرانى مىكنند؛ بگو: مسخره كنيد، خدا آنچه را از آن بيمناك و نگرانيد، آشكار خواهد كرد. (64) و اگر [نسبت به اعمال ناهنجار و گفتار باطلشان] از آنان بازخواست كنى، قاطعانه مىگويند: فقط شوخى وبازى كرديم! بگو: آيا خدا وآيات او و پيامبرش را مسخره مىكرديد؟! (65) [بگو: نسبت به اعمال و گفتارتان] عذرخواهى نكنيد كه [عذرخواهى شما را پايه واساسى نيست] يقيناً شما پس از ايمانتان كافر شديد؛ اگر از گروهى از شما [كه تابع و دنبالهرو بوديد] درگذريم گروه ديگر را [كه سردمداران برنامههاى منافقانه بودند] به سبب آنكه همواره [در جامعه اسلامى] دست به جرم و خطا مىزدند، قطعاً عذاب مىكنيم. (66) مردان و زنان منافق همانند و مشابه يكديگرند، به كار بد فرمان مىدهند و از كار نيك باز مىدارند و از انفاق در راه خدا امساك مىورزند، خدا را فراموش كردند و خدا هم آنان را [از لطف و رحمت خود] محروم كرد؛ يقيناً منافقانند كه فاسقاند. (67) خدا آتش دوزخ را به مردان و زنان منافق و كافران وعده داده، در آن جاودانهاند، همان براى آنان بس است و خدا لعنتشان كرده و براى آنان عذابى پايدار است. (68)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 197