نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 209
مسلماً كسانى كه ديدارِ [قيامتِ] ما [و محاسبه شدن اعمالشان] را اميد ندارند و به زندگى دنيا خشنود شدهاند و به آن آرام يافتهاند و آنانكه از آيات ما بىخبرند. (7) آنانند كه به كيفر گناهانى كه همواره مرتكب مىشدند، جايگاهشان آتش است. (8) بىترديد كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته انجام دادهاند، پروردگارشان آنان را به سبب ايمانشان به بهشتهاى پر نعمت كه نهرها از زير [قصرهاىِ] آنها جارى است، راهنمايى مىكند. (9) [آغازِ] نيايششان در آنجا [اين است كه]: خدايا! از هر عيب و نقصى منزّهى، و درود خدا در آنجا به آنان عطا كردن سلامتى كامل است، و پايانبخشِ نيايششان اين است كه: همه ستايشها ويژه خداست كه پروردگار جهانيان است. (10) و اگر خدا براى مردم در عذاب و مجازات همان گونه كه آنان در طلب خير و خوشى شتاب دارند، شتاب مىورزيد، قطعاً مدت عمرشان [با نزول عذاب و مجازات] پايان مىيافت؛ پس كسانى را كه ديدارِ [قيامتِ] ما [و محاسبه شدن اعمالشان را] اميد ندارند، وا مىگذاريم تا در طغيانشان سرگردان بمانند. (11) و چون انسان را گزند و آسيبى رسد، ما را [در همه حالات] به پهلو خوابيده يا نشسته يا ايستاده [به يارى] مىخواند، پس زمانى كه گزند و آسيبش را برطرف كنيم، آن چنان به راه ناسپاسى و گناه مىرود كه گويى هرگز ما را براى برطرف كردن گزند و آسيبى كه به او رسيده [به يارى] نخوانده است!! اينگونه براى اسراف كاران اعمالى كه همواره انجام مىدادند، آراسته شده [تا جايى كه زشتى اعمالشان را نمىفهمند.] (12) يقيناً اقوام پيش از شما را هنگامى كه ستم ورزيدند، هلاك كرديم، و پيامبرانشان براى آنان دلايل روشن آوردند، ولى آنان بر آن نبودند كه ايمان بياورند؛ اينگونه گروه گناهكار را كيفر مىدهيم. (13) سپس شما را بعد از آنان در زمين جانشين قرار داديم تا [بر پايه سنّت آزمايش] بنگريم، چگونه عمل مىكنيد؟ (14)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 209