نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 257
پيامبرانشان به آنان گفتند: يقينى است كه ما بشرى مانند شما هستيم، ولى خدا به هر كس از بندگانش كه بخواهد [با عطا كردن مقام نبوّت] منّت مىنهد و ما را نسزد كه جز به اجازه خدا معجزهاى براى شما بياوريم، و بايد مؤمنان فقط بر خدا توكل كنند. (11) و ما را چه عذر و بهانهاى است كه بر خدا توكل نكنيم، در حالى كه ما را به راههاىِ [خوشبختى و سعادت] مان هدايت كرد، و قطعاً بر آزارى كه [در راه دعوت به توحيد] از ناحيه شما به ما مىرسد، شكيبايى مىورزيم، پس بايد توكلكنندگان فقط بر خدا توكل كنند. (12) ولى كفرپيشگان به پيامبرانشان گفتند: مسلماً ما شما را از سرزمين خود بيرون خواهيم كرد، مگر اينكه همكيش ما شويد. پس پروردگارشان به آنان وحى كرد: ما قطعاً ستمكاران را نابود مىكنيم. (13) و يقيناً شما را پس از آنان در آن سرزمين ساكن خواهيم كرد. اين [لطف و رحمت] ويژه كسى است كه از مقام من بترسد، و از تهديد [به عذابم] بيم داشته باشد. (14) و پيامبران [از خدا] درخواست گشايش و پيروزى كردند، و هر سركش منحرفى [از رسيدن به هدفش] نوميد شد. (15) [سرانجام] پيش روى او دوزخ است، و او را از آبى چركين و متعفّن مىنوشانند!! (16) آن را [به سختى و مشقت] جرعهجرعه مىنوشد، [و به خواست خود حاضر به نوشيدن نيست، بلكه به زور و جبر در گلويش مىريزند،] و [او] نمىتواند آن را به [آسانى] فرو برد، و مرگ از هر طرف به او رو مىكند، ولى مردنى نيست، و عذابى سخت و انبوه به دنبال اوست. (17) وصف حال كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند [اينگونه است] اعمالشان مانند خاكسترى است كه در يك روز توفانى، تند بادى بر آن بوزد [و آن را به صورتى كه هرگز نتوان جمع كرد، پراكنده كند] آنان نمىتوانند از اعمال خيرى كه انجام دادهاند، چيزى [براى ارائه به بازار قيامت جهت كسب ثواب و پاداش] به دست آورند؛ اين است آن گمراهى دور. (18)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 257