نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 269
و در زمين كوههايى استوار افكند تا شما را [در حال گردش وضعى و انتقالى] نلرزاند، و نهرها و راههايى را [پديد آورد] تا [براى رسيدن به اهداف و مقاصد خود] راه يابيد. (15) و [براى اينكه در عبور از كوهها و بيابانها و كويرها سرگردان و گم نشويد] نشانهها [قرار داد]، و [مردم به هنگام شب در دل بيابانها و بر سطح درياها] به وسيله ستارگان راهيابى مىكنند. (16) بر اين اساس آيا كسى كه [همه چيز] مىآفريند، مانند كسى است كه [هيچ چيز] نمىآفريند؟ [پس كُرنش در برابر بتان بر پايه چه دليلى است؟] آيا پند نمىگيريد؟ (17) و اگر نعمت هاى خدا را شماره كنيد، هرگز نمىتوانيد آنها را به شمار آوريد؛ يقيناً خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (18) و خدا آنچه را پنهان مىكنيد و آنچه را آشكار مىسازيد، مىداند. (19) و معبودهايى را كه به جاى خدا مىپرستند [نه اينكه] چيزى را نمىآفرينند، بلكه خودشان آفريده مىشوند. (20) مُردگانند نه زندگان، و نمىدانند چه زمانى برانگيخته مىشوند. (21) معبود شما معبودى يگانه است؛ پس كسانى كه به آخرت ايمان نمىآورند، دلهايشان [حق را] انكار مىكند، و آنان مستكبرند. (22) ثابت و يقينى است كه خدا آنچه را پنهان مىكنند و آنچه را آشكار مىنمايند، مىداند؛ قطعاً او مستكبران را دوست ندارد. (23) و هنگامى كه به آنان گويند: پروردگارتان چه چيزهايى نازل كرده؟ مىگويند: [چيزى نازل نكرده، آنچه به عنوان قرآن در دسترس مردم است، همان] افسانههاى [دروغين] پيشينيان است!! (24) سرانجام روز قيامت بار گناهانشان را به طور كامل و بخشى از بار گناهان كسانى كه از روى بىدانشى گمراهشان مىكنند، به دوش مىكشند. آگاه باشيد! بد بارى است كه به دوش مىكشند. (25) همانا كسانى كه پيش از اينان بودند [به همين صورت] نيرنگ زدند [تا حق را نابود كنند]، پس خدا بنيانشان را از پايه و اساس ويران كرد و سقف [خانههايشان را] از بالاى سرشان بر آنان فرو ريخت، و از جايى كه پى نبردند، عذاب به سويشان آمد. (26)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 269