responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين    جلد : 1  صفحه : 279


و ما مى‌دانيم كه آنان مى‌گويند: يقيناً اين آيات را بشرى به او مى‌آموزد!! [چنين نيست كه مى‌گويند، زيرا] زبان كسى كه [آموختن قرآن را به پيامبر] به او نسبت مى‌دهيد، غير عربى است و اين قرآن به زبان عربى فصيح و روشن است. (103)
قطعاً كسانى كه به آيات خدا ايمان ندارند، خدا هدايتشان نمى‌كند، و براى آنان عذابى دردناك است. (104)
فقط كسانى [به خدا و پيامبر] دروغ مى‌بندند كه به آيات خدا ايمان ندارند، و اينانند كه دروغگوى واقعى‌اند. (105)
هر كس پس از ايمان آوردنش به خدا كافر شود [به عذاب خدا گرفتار آيد]؛ مگر كسى كه به كفر مجبور شده [امّا] دلش مطمئن به ايمان است، ولى آنان كه سينه براى پذيرفتن كفر گشاده‌اند، خشمى سخت از سوى خدا بر آنان است و آنان را عذابى بزرگ خواهد بود. (106)
اين [خشم و عذاب بزرگ‌] به سبب آن است كه زندگى دنيا [ىِ زودگذر] را بر آخرت ترجيح دادند، و مسلماً خدا مردم كفر پيشه را هدايت نمى‌كند. (107)
اينان كسانى هستند كه خدا بر دل و گوش و چشمشان مُهر [شقاوت‌] زده، و اينان بى‌خبران واقعى‌اند. (108)
ثابت و يقينى است كه آنان در آخرت زيانكارند. (109)
آن گاه يقيناً پروردگارت نسبت به كسانى كه پس از آزار ديدنِ [از مشركان، سرزمين شرك را رها كرده‌] هجرت نمودند، سپس جهاد كردند، و [براى حفظ دينشان‌] شكيبايى ورزيدند، آرى، پروردگارت [نسبت به آنان‌] پس از اين [همه بلا] بسيار آمرزنده و مهربان است. (110)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين    جلد : 1  صفحه : 279
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست