ترجمه قرآن - انصاريان، حسين - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 298

و در حالى كه [به سبب غرور و عصيان‌] بر خويشتن ستمكار بود، به باغش وارد شد [و] گفت: گمان نمى‌برم كه اين باغ هرگز نابود شود؛ (35)
و گمان نمى‌كنم كه قيامت برپا شود، و اگر هم [بر فرض‌] به پروردگارم بازگردانده شوم، يقيناً در بازگشت، جايگاهى بهتر از اين را خواهم يافت. (36)
رفيقش در حالى كه با او گفتگو مى‌كرد به او گفت: آيا به آنكه تو را از خاك سپس از نطفه آفريد، آن گاه تو را به صورت مردى درست و نيكو درآورد، كافر شده‌اى؟ (37)
من [اقرار قلبى دارم كه:] اوست خدا پروردگار من و هيچ كس را با پروردگارم شريك نمى‌گيرم؛ (38)
و چرا وقتى به باغ خود وارد شدى، نگفتى: آنچه خدا بخواهد [صورت مى‌پذيرد] و هيچ نيرويى جز به وسيله خدا نيست؛ اگر مرا از جهت ثروت و فرزند كمتر از خودت مى‌بينى. (39)
اميد است پروردگارم بهتر از باغ تو را به من عطا كند و از آسمان آسيبى دقيق و حساب شده بر باغ تو فرستد تا به صورت زمينى صاف و بى‌گياه و لغزنده شود؛ (40)
يا آب آن در زمين فرو رود كه هرگز نتوانى آن را به دست آورى. (41)
[عاقبت آن مغرور مشرك، به عذاب خدا دچار شد] و تمام ميوه‌هايش از بين رفت، پس در حالى كه همه داربست‌ها فرو ريخته، [و تاك‌ها روى آن بود] و در [حسرت‌] هزينه‌هاى [فراوانى كه‌] متحمل شده بود، دو دستش را زير و رو مى‌كرد، مى‌گفت: اى كاش من احدى را با پروردگارم شريك نگرفته بودم. (42)
و برايش گروهى نبود كه او را در برابر خدا يارى دهند، و خودش هم قدرت نداشت كه عذاب را از خود برطرف كند. (43)
در آنجا [كه گرفتارى از همه سو انسان را احاطه مى‌كند] يارى دادن ويژه خداى به حقّ است. او از جهت پاداش بهتر و از نظر تأمين كردن عاقبت نيكوتر است. (44)
و زندگى دنيا را براى آنان وصف كن كه [در سرعت زوال و ناپايدارى‌] مانند آبى است كه آن را از آسمان نازل كنيم، پس گياه زمين به وسيله آن [به طور انبوه و در هم پيچيده‌] برويد، [و طراوت و سرسبزى شگفت‌انگيزى پديد آورد] آن گاه [در مدتى كوتاه‌] خشك و ريز ريز شود كه بادها آن را به هر سو پراكنده كنند؛ و خدا بر هر كارى تواناست. (45)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 298

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست