نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 345
هيچ امتى از اجلِ [معينِ] خود نه پيش مىافتد و نه پس مىماند. (43) آن گاه پيامبران را پى در پى فرستاديم؛ هر زمان براى امتى پيامبرش مىآمد او را تكذيب مىكردند، و ما اين [امت] ها را به دنبال يكديگر هلاك مىكرديم و آنان را [به صورت] سرگذشتها [براى عبرت ديگران] قرار داديم؛ پس ملتى كه ايمان نمىآورند از رحمت خدا دور باد. (44) سپس موسى و برادرش هارون را با معجزات و آيات خود و دليلى روشن فرستاديم، (45) به سوى فرعون و سران و اشراف قومش، پس تكبّر ورزيدند؛ و آنان قومى برترىجو بودند. (46) و گفتند: آيا به دو بشرى كه مانند خودمان هستند ايمان بياوريم در حالى كه قوم [و قبيله] آن دو بردگان ما هستند؟ (47) در نتيجه هر دو را تكذيب كردند و از هلاك شدگان شدند. (48) همانا ما به موسى كتاب داديم، تا آنان هدايت شوند. (49) و پسر مريم و مادرش را نشانه [قدرت و رحمت خود] قرار داديم و آن دو را در سرزمينى بلند كه [داراى] جايگاهى مستقر [و امن] و آبى روان بود، جاى داديم. (50) اى پيامبران! از خوردنىهاى پاكيزه بخوريد و كار شايسته انجام دهيد؛ مسلماً من به آنچه انجام مىدهيد، دانايم. (51) و بىترديد اين [اسلام] آيينِ [حقيقى] شماست در حالى كه آيينى يگانه است، و من پروردگار شمايم؛ بنابراين از من پروا كنيد. (52) پس كار [آيين] خود را ميان خويش قطعهقطعه كردند [و گروه گروه شدند]، در حالى كه هر گروهى به آن [آيينى] كه نزد آنان است خوشحال و شادمانند [كه آيينشان بر حق است.] (53) پس آنان را در غرقاب گمراهى و جهالتشان تا هنگامى [كه مرگشان فرا رسد] واگذار. (54) آيا گمان مىكنند افزونى و گسترشى كه به سبب مال و اولاد به آنان مىدهيم، (55) در حقيقت مىخواهيم در عطا كردن خيرات به آنان شتاب ورزيم؟ [چنين نيست] بلكه [آنان] درك نمىكنند [كه ما مىخواهيم با افزونى مال و اولاد، در تفرقه، طغيان، گمراهى و تيرهبختى بيشترى فرو روند.] (56) يقيناً آنان كه از بيم پروردگارشان هراسان و نگرانند، (57) و آنان كه به آيات پروردگارشان ايمان مىآورند. (58) و آنان كه به پروردگارشان شرك نمىورزند. (59)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 345