نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 364
آيا گمان مىكنى بيشتر آنان [سخن حق را] مىشنوند، يا [در حقايق] مىانديشند؟ آنان جز مانند چهارپايان نيستند بلكه آنان گمراهترند! (44) آيا به [قدرت و حكمت] پروردگارت ننگريستى كه چگونه سايه را امتداد داد و گستراند؟ و اگر مىخواست آن را ساكن و ثابت مىكرد، آن گاه خورشيد را براى [شناختن] آن سايه راهنما [ى انسانها] قرار داديم. (45) سپس آن را [با بلند شدن آفتاب] اندك اندك به سوى خود باز مىگيريم. (46) و اوست كه شب را براى شما پوشش، و خواب را مايه استراحت و آرامش، و روز را [زمان] پراكنده شدن [جهت فعاليت و كوشش] قرار داد. (47) و اوست كه بادها را پيشاپيش [باران] رحمتش به عنوان مژده دهنده باران فرستاد، و از آسمان آبى پاك و پاك كننده نازل كرديم. (48) تا به وسيله آن سرزمينى مرده را زنده كنيم و آن را به آفريدههاى خود از دامها ومردمان بسيار بنوشانيم. (49) ما باران را ميان آنان [از منطقهاى به منطقه ديگر] گردانديم تا متذكّر [قدرت و رحمت من] شوند، ولى بيشتر مردم جز به ناسپاسى و كفران رضايت ندادند. (50) و اگر مىخواستيم حتماً در هر شهرى [پيامبرى] بيم دهنده مبعوث مىكرديم [ولى به سبب كمال و جامعيّت، پيامبرى را به تو ختم كرديم.] (51) پس كافران را [كه انتظار دارند از ابلاغ وحى باز ايستى] فرمان مبر و به وسيله اين [قرآن] با آنان جهاد [ى فرهنگى و تبليغى] كن. (52) و اوست كه دو دريا را به هم آميخت، اين خوشطعم و گوارا، و اين شور و تلخ است، وميان آن دو مانع و حايل و سدّى نفوذناپذير واستوار قرار داد [تا به هم مخلوط نشوند.] (53) و اوست كه از آب، بشرى آفريد و او را داراى [دو نوع پيوند] نسبى و سببى كرد؛ و پروردگارت همواره تواناست. (54) و به جاى خدا چيزهايى مىپرستند كه نه سودشان مىدهد ونه زيانشان مىرساند؛ و كافر همواره بر ضد پروردگارش پشتيبان و يار [شيطان] است. (55)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 364