نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 431
شفاعت در پيشگاه خدا جز براى كسانى كه به آنان اذن دهد سودى ندارد، [آن روز شفيعان و اميدواران به شفاعت مضطربانه به انتظار اذن خدا براى شفاعت هستند] تا زمانى كه با صدور اذن شفاعت دلهايشان آرام گيرد [در اين هنگام مجرمان به شفيعان] گويند: پروردگارتان چه گفت؟ مىگويند: حق گفت و او بلند مرتبه و بزرگ است. (23) [به مشركان] بگو: چه كسى از آسمانها و زمين به شما روزى مىدهد؟ بگو: خدا. و بىترديد ما يا شما بر هدايت يا در گمراهى آشكار هستيم. (24) بگو: شما از گناه ما بازخواست نخواهيد شد، و ما هم از آنچه شما انجام مىدهيد، بازخواست نخواهيم شد. (25) بگو: پروردگارمان ميان ما و شما را [روز قيامت] جمع مىكند، سپس ميان ما و شما به حق داورى خواهد كرد، و او داور دانايى است. (26) بگو: كسانى را كه به عنوان شريكان به او ملحق كردهايد به من نشان دهيد [تا بنگرم آيا صفاتى كه واجب است در يك معبود باشد در آنها هست؟ يقيناً] اين چنين [صفاتى در آنها] نيست، بلكه فقط خدا تواناى شكستناپذير و حكيم است. (27) و ما تو را براى همه مردم جز مژدهرسان و بيم دهنده نفرستاديم، ولى بيشتر مردم [به اين واقعيت] معرفت و آگاهى ندارند. (28) و [از روى مسخره] مىگويند: اگر راستگوييد اين وعده [قيامت و عذاب] كى خواهد بود؟ (29) بگو: وعدهگاه شما روزى است كه نه ساعتى از آن تأخير مىكنيد و نه بر آن پيشى مىگيريد. (30) و كافران گفتند: ما به اين قرآن و كتابهايى كه پيش از آن بوده است، هرگز ايمان نمىآوريم. و اگر ستمكاران را زمانى كه در پيشگاه پروردگارشان [براى محاكمه] بازداشت شدهاند، ببينى در حالى كه هر كدام گناه و بدبختى خود را بر عهده ديگرى مىاندازد [امر عجيبى مىبينى] مستضعفان به مستكبران مىگويند: اگر شما سر راه ما نبوديد يقيناً ما مؤمن بوديم. (31)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 431