ترجمه قرآن - انصاريان، حسين - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 505

و [سرگذشت هود] برادر قوم عاد را ياد كن، هنگامى كه قومش را در سرزمين احقاف بيم داد، و بى‌ترديد بيم‌دهندگانى پيش از او و پس از او [در آن سرزمين‌] گذشته بودند كه فقط خدا را بپرستيد؛ زيرا من بر شما از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم. (21)
گفتند: آيا آمده‌اى تا ما را از [پرستش‌] معبودانمان بر گردانى، پس اگر راستگويى عذابى كه ما را تهديد مى‌كنى بياور! (22)
گفت: آگاهى [به كيفيت عذاب و زمان آمدنش‌] فقط نزد خداست، و من آيينى را كه به آن فرستاده شده‌ام به شما ابلاغ مى‌كنم، ولى من شما را گروهى مى‌دانم كه همواره نادانى مى‌كنيد. (23)
پس هنگامى كه عذاب را [در پهنه فضا] به صورت ابرى گسترده ديدند كه به سوى درّه‌ها و آبگيرهايشان روى آورده، گفتند: اين ابرى باران‌زا براى ماست. [هود گفت: نه‌] بلكه اين همان چيزى است كه آن را به شتاب خواستيد، بادى است كه در آن عذابى دردناك است؛ (24)
[چنان بادى است كه‌] همه چيز را به فرمان پروردگارش در هم مى‌كوبد و نابود مى‌كند. پس آنان [به سبب آن عذاب‌] چنان شدند كه جز خانه‌هايشان ديده نمى‌شد. اين‌گونه مردم گناهكار را كيفر مى‌دهيم. (25)
همانا ما به آنان در امورى قدرت و تمكن داده بوديم كه شما را در آن امور چنان قدرت و نيرويى نداده‌ايم، و براى آنان گوش و چشم و دل قرار داده بوديم، ولى گوش و چشم و دلشان چيزى از عذاب را از آنان برطرف نكرد؛ زيرا همواره [با داشتن آن ابزار تشخيص‌] آيات ما را انكار مى‌كردند، و سرانجام عذابى كه همواره آن را مسخره مى‌كردند، آنان را احاطه كرد. (26)
و به راستى ما [اهل‌] آبادى هايى را كه پيرامون شما [اهل مكه‌] بودند [به كيفر طغيانشان‌] هلاك كرديم و آيات خود را به صورت هاى گوناگون [براى آنان‌] بيان داشتيم، باشد كه برگردند. (27)
پس چرا معبودانى كه به جاى خدا انتخاب كردند به گمان اينكه آنان را به خدا نزديك كند آنان را [هنگام نزول عذاب‌] يارى نكردند [نه اينكه يارى نكردند] بلكه از دستشان رفت و گم شدند، و اين بود [سرانجام و نتيجه‌] دروغشان و آنچه را همواره افترا مى‌زدند. (28)

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 505

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست