نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 531
و فرمان ما جز فرمان واحدى نيست كه مانند يك چشم بر هم زدن است. (50) بىترديد ما هممسلكان شما را [كه در گذشته به سر مىبردند، به خاطر طغيانشان] هلاك كرديم؛ پس آيا پند گيرندهاى هست؟ (51) و هر عملى را كه انجام دادند در نامههاى اعمالشان ثبت است. (52) و هر كوچك و بزرگى [از اعمالشان در آن] نوشته شده است. (53) يقيناً پرهيزكاران در بهشتها و [كنار] نهرها هستند؛ (54) در جايگاهى حق و پسنديده نزد پادشاهى توانا. (55) سوره الرحمن 55- مدنى 78 آيه به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى (0) [خداى] رحمان (1) قرآن را تعليم داد. (2) انسان را آفريد؛ (3) به او بيان آموخت؛ (4) خورشيد و ماه با حسابى [منظم و دقيق] روانند؛ (5) و گياه و درخت همواره [براى او] سجده مىكنند؛ (6) و آسمان را برافراشت و [براى سنجش هر امر معنوى و مادى] ترازو نهاد؛ (7) تا در [سنجيدن با] ترازو طغيان روا مداريد [و از مرز عدالت و انصاف مگذريد.] (8) و ترازو را به عدالت برپا داريد و از ترازو مكاهيد؛ (9) و زمين را براى [زندگى] مردم نهاد؛ (10) در آن ميوهها و نخل ها با خوشههاى غلافدار است؛ (11) و دانههاى با سبوس و كاه و گياهان خوشبو است، (12) پس [اى انس و جن!] كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (13) انسان را از گلى خشكيده مانند سفال آفريد. (14) و جن را از آميزهاى [از شعلههاى مختلف] به وجود آورد. (15) پس كداميك از نعمت هاى پروردگارتان را انكار مىكنيد؟ (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 531