نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 536
آن گاه شما اى گمراهان انكار كننده! (51) قطعاً از درختى كه از زقّوم است [و داراى مايعى جوشان و بسيار بدمزه و بدبوست] خواهيد خورد؛ (52) و شكم ها را از آن پر خواهيد كرد، (53) و روى آن از آب جوشان خواهيد نوشيد، (54) مانند نوشيدن شترانى كه به شدت تشنهاند؛ (55) اين است پذيرايى از آنان در روز جزا. (56) ما شما را آفريديم، پس چرا [آفرينش دوباره خود را پس از مرگ] باورنمىكنيد؟ (57) آيا از [حالات و دگرگونى هاى] نطفهاى كه در رحم مىريزيد آگاه هستيد؟ (58) آيا شما آن را [تا انسانى معتدل و آراسته شود] مىآفرينيد يا ما آفرينندهايم؟ (59) ماييم كه مرگ را ميان شما مقدّر كرديم، و هيچ چيز ما را [در جارى كردن مرگ بر شما] مغلوب نمىكند. (60) [آرى، مرگ را مقدّر كرديم] تا امثال شما را جايگزين شما كنيم و شما را به صورتى كه نمىدانيد آفرينشى تازه و جديد بخشيم، (61) و به راستى پيدايش نخستين را [كه جهان فعلى است] شناختيد، پس چرا متذكّر [پديد شدن جهان ديگر] نمىشويد؟! (62) مرا خبر دهيد آنچه را مىكاريد، (63) آيا شما آن را مىرويانيد، يا ما مىرويانيم؟ (64) به يقين اگر بخواهيم آن را ريز ريز كرده و خاشاك مىكنيم كه متأسف و شگفتزده مىشويد، (65) [و مىگوييد:] مسلماً ما خسارت زدهايم، (66) بلكه ناكام و محروميم (67) به من خبر دهيد آبى كه مىنوشيد، (68) آيا شما آن را از ابر بارانزا فرود آوردهايد يا ما فرود آورندهايم؟ (69) اگر بخواهيم آن را تلخ مىگردانيم، پس چرا سپاس گزارى نمىكنيد؟ (70) به من خبر دهيد آتشى كه مىافروزيد، (71) آيا شما درختان را آفريدهايد يا ما آفرينندهايم؟ (72) ما آن را وسيله تذكر و مايه استفاده براى صحرانشينان و بيابانگردان قرار دادهايم. (73) پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى. (74) پس به جايگاه ستارگان سوگند مىخورم، (75) و اگر بدانيد بىترديد اين سوگندى بس بزرگ است. (76)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : انصاريان، حسين جلد : 1 صفحه : 536