نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 179
شما آنان را نمىكشتيد، خدا بود كه آنها را مىكشت. و آن گاه كه تير مىانداختى، تو تير نمىانداختى، خدا بود كه تير مىانداخت، تا به مؤمنان نعمتى كرامند ارزانى دارد. هرآينه خدا شنوا و داناست. (17) اينچنين بود. و خدا سستكننده حيله كافران است. (18) اگر پيروزى خواهيد پيروزيتان فراز آمد، و اگر از كفر باز ايستيد برايتان بهتر است، و اگر بازگرديد بازمىگرديم، و سپاه شما هر چند فراوان باشد برايتان سودى نخواهد داشت كه خدا با مؤمنان است. (19) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خدا و پيامبرش اطاعت كنيد و در حالى كه سخن او را مىشنويد از او روى برمگردانيد. (20) و از آنان مباشيد كه گفتند كه شنيديم، در حالى كه نمىشنيدند. (21) بدترين جانوران در نزد خدا اين كران و لالان هستند كه در نمىيابند. (22) و اگر خدا خيرى در آنان مىيافت شنوايشان مىساخت، و اگر هم آنان را شنوا ساخته بود باز هم برمىگزيند گشتند و رويگردان مىشدند. (23) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، چون خدا و پيامبرش شما را به چيزى فرا خوانند كه زندگيتان مىبخشد دعوتشان را اجابت كنيد و بدانيد كه خدا ميان آدمى و قلبش حايل است و همه به پيشگاه او گرد آورده شويد. (24) و بترسيد از فتنهاى كه تنها ستمكارانتان را در بر نخواهد گرفت و بدانيد كه خدا به سختى عقوبت مىكند. (25)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 179