نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 212
پاداش آنان كه نيكى مىكنند نيكى است و چيزى افزون بر آن. نه سيهروى شوند و نه خوار. اينان اهل بهشتند و در آن جاويدانند. (26) و براى آنان كه مرتكب بديها شوند، پاداش هر بدى همانند آن است و خوارى بر آنها چيره مىشود. كسى آنها را از خشم خدا نگه نمىدارد، چنان شوند كه گويى صورتشان در پارهاى از شب تاريك پوشيده شده است. اينان اهل جهنمند و جاودانه در آن هستند. (27) و روزى همه آنها را در محشر گرد آوريم. سپس مشركان را گوييم: شما و بتهايتان در مكان خود قرار گيريد. سپس آنها را از يكديگر جدا مىكنيم و بتهايشان مىگويند: شما هرگز ما را نمىپرستيدهايد. (28) خدا به شهادت ميان ما و شما كافى است كه ما از پرستش شما هرگز آگاه نبودهايم. (29) در آنجا هر كس هر چه كرده است پاداشش را خواهد ديد و همه را به سوى خدا مولاى حقيقيشان بازمىگردانند و همه آن بتان كه به باطل مىپرستيدند نابود مىشوند. (30) بگو: چه كسى از آسمان و زمين به شما روزى مىدهد؟ كيست كه شنوايى و بينايى مىبخشد؟ زنده را از مرده پديد مىآرد و مرده را از زنده و كارها را به سامان مىآورد؟ خواهند گفت: اللَّه. بگو: آيا پروا نمىكنيد؟ (31) اين اللَّه پروردگار حقيقى شماست، بعد از حقيقت جز گمراهى چيست؟ پس به كجا روى مىآوريد؟ (32) پس سخن پروردگار تو درباره عصيانگران كه گفت: اينان ايمان نمىآورند، به حقيقت پيوست. (33)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 212