نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 220
چرا مردم هيچ قريهاى به هنگامى كه ايمانشان سودشان مىداد ايمان نياوردند مگر قوم يونس كه چون ايمان آوردند عذاب ذلت در دنيا را از آنان برداشتيم و تا هنگامى كه اجلشان فرا رسيد از زندگى برخوردارشان كرديم. (98) اگر پروردگار تو بخواهد، همه كسانى كه در روى زمينند ايمان مىآورند. آيا تو مردم را به اجبار وامىدارى كه ايمان بياورند؟ (99) جز به اذن خدا هيچ كس را نرسد كه ايمان بياورد. و او پليدى را بر كسانى كه خرد خويش به كار نمىبندند مقرر مىكند. (100) بگو: بنگريد كه چه چيزهايى در آسمانها و زمين است. و اين آيات و هشدارها قومى را كه ايمان نمىآورند سود نمىكند. (101) آيا جز اين است كه انتظار روزى را مىكشند همانند روزهايى كه پيشينيانشان منتظرش بودند؟ بگو: انتظار بكشيد، كه من نيز با شما منتظرم. (102) آن گاه پيامبرانمان و كسانى را كه ايمان آوردهاند مىرهانيم. زيرا بر ما فريضه است كه مؤمنان را برهانيم. (103) بگو: اى مردم، اگر شما در دين من ترديد داريد، من چيزهايى را كه به جاى اللَّه مىپرستيد نمىپرستم. من اللَّه را مىپرستم كه شما را مىميراند و مأمور شدهام كه از مؤمنان باشم. (104) و به دين حنيف روى آور و از مشركان مباش. (105) به جاى اللَّه، خدايانى را كه نه به تو سود مىرسانند و نه زيان، مخوان. اگر چنين كنى، از ستمكاران خواهى بود. (106)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 220