نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 262
15- سورة الحجر به نام خداى بخشاينده مهربان الف، لام، را. اين است آيات كتاب و قرآن روشنگر. (1) بسا كه كافران آرزو كنند كه اى كاش مسلمان مىبودند. (2) واگذارشان تا بخورند و بهرهور شوند و آرزو به خود مشغولشان دارد، زودا كه خواهند دانست. (3) هيچ قريهاى را هلاك نكرديم، مگر آنكه زمانى معلوم داشت. (4) هيچ امتى از اجل خويش نه پيش مىافتد و نه پس مىماند. (5) و گفتند: اى مردى كه قرآن بر تو نازل شده، حقا كه تو ديوانهاى. (6) اگر راست مىگويى، چرا فرشتگان را براى ما نمىآورى؟ (7) ما فرشتگان را جز به حق نازل نمىكنيم و در آن هنگام ديگر مهلتشان ندهند. (8) ما قرآن را خود نازل كردهايم و خود نگهبانش هستيم. (9) و ما رسولان خود را پيش از تو به ميان اقوام پيشين فرستادهايم. (10) هيچ پيامبرى بر آنها مبعوث نشد، جز آنكه مسخرهاش كردند. (11) راهش را در دل مجرمان اينچنين مىگشاييم. (12) به آن ايمان نمىآورند و سنت پيشينيان چنين بوده است. (13) اگر بر ايشان از آسمان درى بگشاييم كه از آن بالا روند، (14) گويند: چشمان ما را جادو كردهاند، بلكه ما مردمى جادوزده هستيم. (15)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 262