نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 269
و بر زمين كوههاى بزرگ افكند تا شما را نلرزاند. و رودها و راهها پديد آورد. شايد هدايت شويد. (15) و نشانهها نهاد، و به ستارگان راه مىيابند. (16) آيا آن كه مىآفريند همانند كسى است كه نمىآفريند؟ چرا درنمىيابيد؟ (17) اگر بخواهيد نعمتهاى خدا را شمار كنيد، شمار كردن نتوانيد. خدا آمرزنده و مهربان است. (18) آنچه را كه پنهان مىكنيد يا آشكار مىسازيد خدا به آن آگاه است. (19) آنهايى را كه به جاى اللَّه به خدايى مىخوانند، نمىتوانند چيزى بيافرينند، و خود مخلوقند. (20) مردگانند، نه زندگان، و ندانند كه چه وقت آنها را دوباره زنده مىكنند. (21) خداى شما خدايى است يكتا. و آنان كه به آخرت ايمان ندارند دلهايشان انكار كند و خود كبرفروشند. (22) به راستى كه خدا مىداند كه چه در دل پنهان مىدارند و چه چيز را آشكار مىسازند و او متكبران را دوست ندارد. (23) چون به آنها گفته شود: پروردگارتان چه چيز نازل كرده است؟ گويند: افسانههاى گذشتگان. (24) تا در روز قيامت همه بار گناه خويش و بار گناه كسانى را كه به نادانى گمراهشان كرده بودند، بردارند. آگاه باش كه بار بدى بر مىدارند. (25) پيشينيانشان حيلت ساختند. فرمان خدا در رسيد و آن بنا را از پايه ويران ساخت و سقف بر سرشان فرود آمد و از سويى كه نفهميدند، عذاب آنان را فروگرفت. (26)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 269