نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 273
تا نعمتى را كه به آنها عنايت كردهايم ناسپاسى كنند. اكنون متمتع شويد، زودا كه خواهيد دانست. (55) آن گاه از آنچه روزيشان دادهايم نصيبى براى بتانى كه هيچ نمىدانند معين مىكنند. به خدا سوگند به سبب دروغى كه مىبنديد بازخواست مىشويد. (56) براى خدا دختران قائل مىشوند- او منزه است- و براى خود هر چه دوست دارند. (57) و چون به يكيشان مژده دختر دهند، سيهروى شود و خشمگين گردد. (58) از شرم اين مژده، از مردم پنهان مىشود. آيا با خوارى نگاهش دارد يا در خاك نهانش كند؟ آگاه باشيد كه بد داورى مىكنند. (59) صفت بد از آن كسانى است كه به قيامت ايمان نمىآورند و صفت برتر از آن خداوند است. و اوست پيروزمند و حكيم. (60) اگر خداوند بخواهد كه مردم را به گناهشان هلاك كند، بر روى زمين هيچ جنبندهاى باقى نگذارد، ولى عذابشان را تا مدتى معين به تأخير مىافكند. و چون اجلشان فرارسد، يك ساعت پس و پيش نشوند. (61) آنچه را نمىپسندند به خدا نسبت كنند و زبانشان به دروغ گويد كه خوبيها از آن آنهاست، نه، بىترديد نصيب آنها آتش است و ايشان را به شتاب به سوى آن برند. (62) به خدا سوگند كه براى مردمى هم كه پيش از تو بودهاند پيامبرانى فرستادهايم. ولى شيطان اعمالشان را در چشمشان بياراست. و در آن روز شيطان دوستشان خواهد بود و آنها راست عذابى دردآور. (63) ما اين كتاب را بر تو نازل نكردهايم جز براى آنكه هر چه را در آن اختلاف مىكنند برايشان بيان كنى. و نيز راهنما و رحمتى براى مؤمنان باشد. (64)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 273