نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 3
كافران را خواه بترسانى يا نترسانى تفاوتشان نكند، ايمان نمى آورند. (6) خدا بر دلهايشان و بر گوششان مهر نهاده و بر روى چشمانشان پردهاى است، و برايشان عذابى است بزرگ. (7) پارهاى از مردم مىگويند: به خدا و روز قيامت ايمان آوردهايم. حال آنكه ايمان نياوردهاند. (8) اينان خدا و مؤمنان را مىفريبند، و نمىدانند كه تنها خود را فريب مىدهند. (9) در دلهاشان مرضى است و خدا نيز بر مرضشان بيفزوده است و به كيفر دروغى كه گفتهاند برايشان عذابى است دردآور. (10) چون به آنان گفته شود كه در زمين فساد مكنيد، مىگويند: ما مصلحانيم. (11) آگاه باشيد كه اينان خود تبهكارانند و نمىدانند. (12) و چون به آنان گفته شود كه شما نيز همانند ديگر مردمان ايمان بياوريد، مىگويند: آيا ما نيز همانند بيخردان ايمان بياوريم؟ آگاه باشيد، كه آنان خود بيخردانند و نمىدانند. (13) و چون به مؤمنان مىرسند، مىگويند: ايمان آوردهايم. و چون با شيطانهاى خويش خلوت مىكنند، مىگويند: ما با شما هستيم، ما استهزايشان مىكنيم. (14) خداست كه آنها را استهزا مىكند و وامىگذاردشان تا هم چنان در طغيان خويش سرگردان بمانند. (15) اينان گمراهى را به هدايت خريدند، پس تجارتشان سود نكرد و در شمار هدايت يافتگان درنيامدند. (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 3