نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 307
پس اى زن، بخور و بياشام و شادمان باش و اگر از آدميان كسى را ديدى بگوى: براى خداى رحمان روزه نذر كردهام و امروز با هيچ بشرى سخن نمىگويم. (26) كودك را برداشت و نزد قوم خود آورد. گفتند: اى مريم، كارى قبيح كردهاى. (27) اى خواهر هارون، نه پدرت مرد بدى بود و نه مادرت زنى بدكاره. (28) به فرزند اشاره كرد. گفتند: چگونه با كودكى كه در گهواره است سخن بگوييم. (29) كودك گفت: من بنده خدايم، به من كتاب داده و مرا پيامبر گردانيده است. (30) و هر جا كه باشم مرا بركت داده و تا زندهام به نماز و زكات وصيت كرده است. (31) و نيز نيكى كردن به مادرم. و مرا جبار و شقى نساخته است. (32) سلام بر من؛ روزى كه زاده شدم و روزى كه مىميرم و روزى كه ديگر بار زنده برانگيخته مىشوم. (33) اين است عيسى بن مريم- به سخن حق- همان كه در باره او در ترديد بودند. (34) نسزد خداوند را كه فرزندى برگيرد. منزه است. چون اراده كارى كند، مىگويد: موجود شو. پس موجود مىشود. (35) و اللَّه پروردگار من و پروردگار شماست، پس او را بپرستيد، كه راه راست اين است. (36) گروهها با هم اختلاف كردند، پس واى بر كافران به هنگام حضور در آن روز بزرگ. (37) چه خوب مىشنوند و چه خوب مىبينند آن روز كه نزد ما مىآيند. ولى ستمكاران امروز در گمراهى آشكارى هستند. (38)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 307