نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 323
و چه بسيار ستمكاره مردمى را كه هلاك كرديم و به جايشان مردمى ديگر بيافريديم. (11) چون عذاب ما را حس مىكردند به ناگاه از آنجا مىگريختند. (12) مگريزيد. به ناز و تنعم و خانههاى خويش بازگرديد، تا بازخواست گرديد. (13) گفتند: واى بر ما، ما ستمكاره بودهايم. (14) و همواره سخنشان اين بود، تا همه را چون كِشته درويده و آتش خاموش گشته گردانيديم. (15) ما اين آسمان و زمين و آنچه را ميان آن دوست به بازيچه نيافريدهايم. (16) اگر خواستار بازيچهاى مىبوديم خود آن را مىآفريديم، اگر خواسته بوديم. (17) بلكه حق را بر سر باطل مىزنيم، تا آن را درهم كوبد و باطل نابود شونده است. و واى بر شما از آنچه به خدا نسبت مىدهيد. (18) از آنِ اوست هر كه در آسمانها و زمين است. و آنان كه در نزد او هستند، از عبادتش به تكبر سر نمىتابند و خسته نمىشوند. (19) شب و روز، بى آنكه فتورى در آنان پديد آيد، تسبيح مىگويند. (20) آيا در زمين خدايانى برگزيدهاند كه مردگان را از گور برمىانگيزند؟ (21) اگر در زمين و آسمان خدايانى جز اللَّه مىبود، هر دو تباه مىشدند. پس اللَّه، پروردگار عرش، از هر چه به وصفش مىگويند منزه است. (22) او در برابر هيچ يك از كارهايى كه مىكند، بازخواست نمىشود ولى مردم بازخواست مىشوند. (23) آيا به جز او خدايانى را برگزيدهاند؟ بگو: حجت خويش بياوريد. در اين كتاب سخن كسانى است كه با من هستند و سخن كسانى كه پيش از من بودهاند. نه، بيشترينشان چيزى از حق نمىدانند و از آن اعراض مىكنند. (24)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 323