نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 453
38- سورة ص به نام خداى بخشاينده مهربان صاد. سوگند به قرآن شريف صاحب اندرز. (1) كه كافران هم چنان در سركشى و خلافند. (2) چه بسا مردمى را كه پيش از آنها به هلاكت رسانيديم. آنان فرياد برمىآوردند ولى گريزگاهى نبود. (3) در شگفت شدند از اينكه بيمدهندهاى از ميان خودشان برخاست. و كافران گفتند: اين جادوگرى دروغگوست. (4) آيا همه خدايان را يك خدا گردانيده است؟ و اين چيزى شگفت است. (5) مهترانشان به راه افتادند و گفتند: برويد و بر پرستش خدايان خويش پايدارى ورزيد كه اين است چيزى كه از شما خواسته شده. (6) ما در اين آخرين آيين، چنين سخنى نشنيدهايم و اين جز دروغ هيچ نيست. (7) آيا از ميان همه ما وحى بر او نازل شده است؟ بلكه آنها از وحى من در ترديدند، و هنوز عذاب مرا نچشيدهاند. (8) يا آنكه خزاين رحمت پروردگار پيروزمند بخشندهات در نزد آنهاست؟ (9) يا فرمانروايى آسمانها و زمين و هر چه ميان آن دوست، از آن آنهاست؟ پس با نردبامهايى خود را به آسمان كشند. (10) آنجا لشكرى است ناچيز از چند گروه شكستخورده به هزيمت رفته. (11) پيش از آنها قوم نوح و عاد و فرعون، كه مردم را به چهار ميخ مىكشيد، پيامبران را تكذيب مىكردند. (12) و نيز قوم ثمود و قوم لوط و مردم ايكه از آن جماعتها بودند. (13) از اينان كس نبود مگر آنكه پيامبران را تكذيب كرد، و عقوبت من واجب آمد. (14) اينان نيز جز بانگى سهمناك انتظارى ندارند، چنان كه آدمى را ديگر بازگشت نباشد. (15) و گفتند: اى پروردگار ما، نامه اعمال ما را پيش از فرارسيدن روز حساب به دست ما بده. (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 453