نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 466
و در صور دميده شود. پس هر كه در آسمانها و هر كه در زمين است- جز آنها كه او بخواهد- بيهوش مىشوند. و بار ديگر در آن دميده شود، ناگهان از جاى برمىخيزند و مىنگرند. (68) و زمين به نور پروردگارش روشن شود و نامههاى اعمال را بنهند و پيامبران و گواهان را بياورند و در ميان مردم به حق داورى شود و بر كسى ستمى نرود. (69) پاداش هر كس برابر كردارش به تمامى ادا شود، در حالى كه خدا به كارهايى كه مىكردهاند آگاهتر است. (70) و كافران را گروه گروه به جهنم برانند. چون به جهنم رسند درهايش گشوده شود و نگهبانان آتش گويند: آيا پيامبرانى از خود شما بر شما مبعوث نشدند تا آيات پروردگارتان را برايتان بخوانند و شما را از ديدار با چنين روزى بترسانند؟ مىگويند: بلى. ولى، بر كافران عذاب محقق شده بود. (71) گفته شود: از درهاى جهنم داخل شويد، همواره در آنجا خواهيد بود. جايگاه سركشان چه بد جايگاهى است. (72) و آنان را كه از پروردگارشان ترسيدهاند گروه گروه به بهشت مىبرند. چون به بهشت برسند درهايش گشوده شود. و خازنان بهشت گويندشان: سلام بر شما، بهشتتان خوش باد، به درون بياييد، همواره در اينجا خواهيد بود. (73) مىگويند: سپاس خدايى را كه هر وعده كه به ما داد راست بود. آن زمين را به ميراث به ما داد. و اكنون در هر جاى بهشت كه بخواهيم مكان مىگيريم. عملكنندگان را چه مزد نيكويى است. (74)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 466