نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 482
علم به روز قيامت نزد اوست. و هيچ ثمرهاى از غلاف خويش بيرون نمىآيد، و هيچ مادهاى آبستن نمىشود و نمىزايد مگر آنكه او بدان آگاه است. و آن روز كه ايشان را ندا دهد كه شريكان من كجايند؟ گويند: آگاهت كرديم كه كسى از ما به شرك گواهى نمىدهد. (47) و آنچه را پيش از اين به خدايى مىخواندند از دست دادند و دانستند كه راه گريزى ندارند. (48) آدمى هر چه طلب خير كند خسته نمىشود، اما چون بدى به او برسد بد انديش و نوميد مىگردد. (49) اگر پس از رنجى كه به او رسيده رحمتى به او بچشانيم مىگويد: اين حق من است و نپندارم كه قيامتى برپا شود، و اگر هم مرا نزد پروردگارم برگردانند البته كه نزد او حالتى خوشتر باشد. پس كافران را به اعمالى كه كردهاند آگاه مىكنيم و به آنها عذابى سخت مىچشانيم. (50) چون به آدمى نعمتى ارزانى داريم، رويگردان مىشود و به تكبر گردن مىافرازد. و اگر بدو شرى برسد، بسيار فرياد و فغان مىكند. (51) بگو: چه مىبينيد؟ اگر اين كتاب از جانب خداست و شما بدان ايمان نمىآوريد، گمراهتر از كسى كه هم چنان راه مخالفت در پيش گرفته است كيست؟ (52) زودا كه آيات قدرت خود را در آفاق و در وجود خودشان به آنها نشان خواهيم داد تا برايشان آشكار شود كه او حق است. آيا اينكه پروردگار تو در همه جا حاضر است كافى نيست؟ (53) بهوش باش كه آنها از ديدار پروردگارشان در ترديدند. بهوش باش كه او بر هر چيزى احاطه دارد. (54)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 482