نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 507
47- سورة محمد به نام خداى بخشاينده مهربان خدا اعمال كسانى را كه كافر شدند و مردم را از راه خدا باز داشتند باطل ساخته است. (1) خدا گناه كسانى را كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند و بدانچه بر محمد نازل شده- كه آن حق است و از جانب پروردگارشان- ايمان آوردهاند، از آنها زدود و كارهايشان را به صلاح آورد. (2) و اين بدان سبب است كه كافران از باطل پيروى كردند و آنان كه ايمان آوردند از حقى كه از جانب پروردگارشان آمده بود، پيروى كردند. خدا براى مردم اينچنين مثَل مىزند. (3) چون با كافران روبرو شديد، گردنشان را بزنيد. و چون آنها را سخت فرو كوفتيد، اسيرشان كنيد و سخت ببنديد. آن گاه يا به منت آزاد كنيد يا به فديه. تا آن گاه كه جنگ به پايان آيد. و اين است حكم خدا. و اگر خدا مىخواست، از آنان انتقام مىگرفت، ولى خواست تا شما را به يكديگر بيازمايد. و آنان كه در راه خدا كشته شدهاند اعمالشان را باطل نمىكند. (4) زودا كه هدايتشان كند و كارهايشان را به صلاح آورد. (5) و به بهشتى كه برايشان وصف كرده است داخلشان سازد. (6) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، اگر خدا را يارى كنيد، شما را يارى خواهد كرد و پايدارى خواهد بخشيد. (7) هلاكت و شوربختى باد بر كافران. خدا اعمالشان را باطل كرده است. (8) زيرا آنان چيزى را كه خدا نازل كرده است ناخوش دارند. خدا نيز اعمالشان را نابود كرد. (9) آيا در زمين سير نكردهاند تا بنگرند كه عاقبت كسانى كه پيش از آنها بودهاند چگونه بوده است؟ خدا هلاكشان كرد و كافران نيز عاقبتى آن چنان خواهند داشت. (10) اين بدان سبب است كه خدا ياور كسانى است كه ايمان آوردهاند. و كافران را هيچ ياورى نيست. (11)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 507