نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 527
آنان كه به آخرت ايمان ندارند فرشتگان را به نامهاى زنان مىنامند. (27) اينان را بدانچه مىگويند هيچ دانشى نيست. تنها از پندار خود پيروى مىكنند و پندار براى شناخت حقيقت كافى نيست. (28) پس تو نيز از كسى كه از سخن ما رويگردان مىشود و جز زندگى دنيوى را نمىجويد اعراض كن. (29) منتهاى دانششان همين است. پروردگار تو به آن كه از طريق او گمراه مىشود يا به راه هدايت مىافتد داناتر است. (30) از آنِ خداست هر چه در آسمانها و هر چه در زمين است تا بدكاران را در برابر اعمالشان كيفر دهد و نيكوكاران را به كردار نيكشان پاداش. (31) كسانى كه از گناهان بزرگ و زشتيها اجتناب مىكنند- جز آنكه گناهى كوچك از آنها سرزند- بدانند كه آمرزش پروردگار تو وسيع است و او به شما، آن گاه كه از زمين بيافريدتان و آن گاه كه در شكم مادرتان پنهان بوديد، آگاهتر است. خويشتن را بىگناه مدانيد. اوست كه پرهيزگار را بهتر مىشناسد. (32) آيا آن را كه از تو رويگردان شد ديدى؟ (33) اندك مىبخشيد و در انفاق بخل مىورزيد. (34) آيا علم غيب دارد و مىبيند؟ (35) يا از آنچه در صحيفههاى موسى آمده بىخبر مانده است؟ (36) يا از ابراهيم، كه حق رسالت را ادا كرد؟ (37) كه هيچ كس بار گناه ديگرى را برندارد؟ (38) و اينكه: براى مردم پاداشى جز آنچه خود كردهاند نيست؟ (39) و زودا كه كوشش او در نظر آيد. (40) سپس به او پاداشى تمام دهند. (41) و پايان راه همه، پروردگار توست. (42) و اوست كه مىخنداند و مىگرياند. (43) و اوست كه مىميراند و زنده مىكند. (44)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 527