نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 547
كسانى كه از پس ايشان آمدهاند، مىگويند: اى پروردگار ما، ما و برادران ما را كه پيش از ما ايمان آوردهاند بيامرز و كينه كسانى را كه ايمان آوردهاند، در دل ما جاى مده. اى پروردگار ما، تو مشفق و مهربان هستى. (10) آيا منافقان را نديدهاى كه به ياران خود از اهل كتاب كه كافر بودند مىگفتند: اگر شما را اخراج كنند، ما نيز با شما بيرون مىآييم و به زيان شما از هيچ كس اطاعت نخواهيم كرد و اگر با شما جنگيدند ياريتان مىكنيم؟ و حال آنكه خدا مىداند كه دروغ مىگويند. (11) اگر آنها را اخراج كنند، با آنها بيرون نشوند. و اگر به جنگشان بيايند ياريشان نمىكنند، و اگر هم به ياريشان برخيزند به دشمن پشت مىكنند. پس روى يارى نبينند. (12) وحشت شما در دل آنها بيشتر از بيم خداست. زيرا مردمى هستند كه به فهم در نمىيابند. (13) آنان همگى با شما جنگ نپيوندند مگر در قريههايى كه بارويشان باشد، يا از پس ديوار. آنها سخت با يكديگر دشمنند. تو يكدل مىپنداريشان و حال آنكه دلهاشان از هم جداست، كه مردمى بىخردند. (14) همانند آنهايى هستند كه چندى پيش وبال گناه خويش را چشيدند. و به عذابى دردآور نيز گرفتار خواهند شد. (15) همانند شيطان كه به آدمى گفت: كافر شو. چون كافر شد، گفت: من از تو بيزارم. من از خدا، آن پروردگار جهانيان مىترسم. (16)
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : آيتى، عبد المحمد جلد : 1 صفحه : 547