[ترجمه سورهها به ترتيب مصحف] سوره فاتحه (مكّى) [آغاز كنيم خواندن سورت فاتحة الكتاب] 1/ 7- 1 بنام خداى سزاوار پرستش آن مهربان بروزى دادن، آن بخشاينده بگناه آمرزيدن. 1. سپاس و ستايش خداى را سزد، خداوند و مهتر و پروردگار جهان و جهانيان. 2. آن مهربان [بروزى دادن همه خلق را] آن بخشاينده [به آمرزش خاص مؤمنان را]. 3. پادشاه روز شمار و قضا و جزا و پاداشت. 4. تو را پرستيم و بس و يارى از تو خواهيم و بس. 5. نموده مىدار ما را راه درست و راست و بايسته. 6. راه آن كسهائى كه نيكوداشت كردى ايشان [چون پيغامبران و صدّيقان]. 7. نه راه آن كسهائى كه خشم گرفتى بريشان [چون جهودان] و نه نيز راه آن گمراهان [چون ترسايان. آمين؛ بشنو از ما اين دعا كه كرديم. بده ما را اين حاجت كه خواستيم. همچنين بادا كه گفتيم] [1] [1].- از ترجمه و قصههاى قرآن، استاد يحيى مهدوى- دكتر مهدى بيانى، انتشارات دانشگاه تهران، 1338.