2/ 286- 283 283. و اگر باشيد بر سفرى و نيابيد نويسنده پس گروهاى ستانده شود پس اگر بىترس شود برخى شما از برخى پس گزارد [58] آنى كه بىترس داشته شد بىترس داشته او را و ترسدا از خداى از پروردگار خويش و مپوشيد گواهى را و هر كه پوشد آن را پس بدرستى كه او بزهمند دل او و خداى به آنچه كنيد دانا. 284. مر خداى را آنچه در آسمانها و آنچه در زمين و اگر آشكارا كنيد آنچه در دلهاى شما يا نهان كنيد آن را شمار كند شما را به آن خداى پس آمرزد مر آن را كه خواهد و شكنجه كند آنى را كه خواهد و خداى بر هر چيزى تواناست. 285. گرويد اين فرستاده به آنچه فرو آورده شد به او از پروردگارش و گروندگان هر يكى گرويد به خداى و فرشتگان او و كتابهاى او و پيغمبران او جدا نكنيم ميان يكى از فرستادگان او و گفتند شنويديم و فرمان برديم آمرزش تو پروردگار ما و به تو بازگشت. 286. در نخواهد خداى تنى مگر توانائى آن مر آن را آنچه ورزيد و بر آن آنچه ورزيد به كوشش پروردگار ما مگير ما را اگر فراموش كنيم يا گناه كنيم بىآهنگ گناه پروردگار ما و بر منه [1] بر ما پيمان گران چنانكه بر نهادى بر آنانى كه از پيش ما پروردگار ما و بار مكن ما را آنچه نه توانايى ما را به آن و در گذار از ما و آمرز ما را و بخشاى ما را تو [59] يارىگر ما پس يارى ده ما را بر گروه ناگروندگان. [1]. م: «مند»