58/ 18- 11 11. اى آنانى كه گرويدند! چون گفته شود مر شما را جاى فراخ كنيد در جايهاى نشستن، پس جاى فراخ كنيد تا جاى فراخ كند و دهد خداى براى شما در بهشت و چون گفته شود برخيزيد پس برخيزيد تا بردارد و بركشد [693] خداى آنانى را كه گرويدند از شما و آنانى كه داده شدند دانش را پايهگاهها را و خداى به آنچه همىكنيد آگاه است دانا. 12. اى آنانى كه گرويدند! چون راز گوييد با اين پيغامبر عليه السّلام، پس پيش داريد در پيش راز گفتن خويش با پيغمبر صدقه را، آنت بهتر است مر شما را و پاكتر، پس اگر نيابيد صدقه را پس بدرستى كه خداى آمرزگار است بخشاينده. 13. ا ترسيديد ازين كه پيش داريد در پيش راز گفتن خويش با رسول صدقههاى؟ پس چون نكرديد [1] و توبه داد خداى بر شما پس به پاى داريد نماز را و دهيد پاكى خواسته را و فرمان بريد خداى را و اين پيغامبر او را، و خداى آگاه است به آنچه همىكنيد. 14. ا نديدى نگه نكردى يا محمد به سوى آن كسانى كه دوست گرفتند گروهى را كه خشم كرد خداى بر ايشان يعنى جهودان، نيستند ايشان از شما و نه شما از ايشان و سوگند همىخورند بر دروغ كه مىگويند و اللّه انا لمسلمون و ايشان همىدانند كه آن دروغ است. 15. آماده كرد خداى مر ايشان را عذابى سخت، بدرستى كه ايشان چه بدا بد شد آن چه بودند كه همىكردند. 16. فرا گرفتند سوگندان خويش را سپر بلاى خود، پس بازگرداندند خلق را از راه خداى، پس مر ايشان راست عذابى خوار كننده. 17. هرگز بىنياز نكند از ايشان خواستههاى ايشان و نه فرزندان ايشان از خداى هيچ چيزى، اينان خداوندان آتشاند ايشان [694] در آن جاويد ماندگان باشند. 18. آن روزى كه برانگيزاند ايشان را يعنى منافقان را خداى همه، پس سوگند مىخورند ايشان مر او را خداى را در آخرت همچنان كه سوگند مىخورند مر شما را امروز در دنيا و مىپندارند كه ايشان بر چيزىاند بدان، بدرستى كه ايشان، ايشان دروغگويانند. [1]. م: در متن «بكرديد» هم خوانده مىشود.