ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 49

3/ 80- 74
74. براى خود برگزيند به بخشايش خويش آنى را كه خواهد، و خداى خداوند افزونئ بزرگ.
75. و از خداوندان نامه كسى كه اگر استوار دارى او را به پوست گاو پر زر، رساند [1] آن را به تو. و از ايشان آنى كه اگر استوار دارى او را به دينارى، نرساند آن را به تو مگر كه هميشه باشى بر او ايستاده، آنت به كه ايشان گفتند: نيست بر ما در نانويسندگان راهى و مى‌گويند بر خداى دروغ را و ايشان مى‌دانند.
76. آرى هر كه به جاى آرد [71] به پيمان او را و پرهيزكارى كند پس بدرستى كه خداى دوست دارد پرهيزكاران را.
77. بدرستى كه آنانى كه مى‌خرند به پيمان خداى و سوگندان خويش بهاى اندك، اينان نه بهره مر ايشان را در آن جهان و سخن نگويد با ايشان خداى و ننگرد به ايشان روز رستخيز و پاك نكند ايشان را و مر ايشان را عذابى دردناك.
78. و بدرستى كه ازيشان هراينه گروهى مى‌پيچند زبانهاى خويش را به نامه تا پنداريد آن را از نامه و نه آن از نامه. و مى‌گويند آن از نزد خداى، و نيست آن از نزد خداى. و مى‌گويند بر خداى دروغى و ايشان مى‌دانند.
79. نبود مر آدمئ را كه دهد او را خداى نامه را و داورى را و پيغمبرى را، باز پس گويد مردمان را باشيد بندگانى مرا از فرود خداى و لكن باشيد خداييان بدانچه بوديد در مى‌آموزيد نامه را و بدانچه بوديد مى‌خوانديد.
80. و نفرمايد شما را كه فرا گيريد فرشتگان را و پيغمبران را خداوندانى، ا مى‌فرمايد شما را به ناگرويدن؟ پس چون شما گردن نهندگانيد.

[1]. م. «نه رساند»

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 49

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست