ترجمه قرآن - دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 515

83/ 36- 35
35. بر تختها مى‌نگرند.
36. هيچ پاداشت داده شد ناگروندگان آنچه بودند كه مى‌كردند؟
انشقاق، مكّى، 25 آيه‌
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم 84/ 25- 1
1. چون آسمان شكافته شود.
2. و فرمان برد مر پروردگار خويش را و سزا شد.
3. و چون زمين كشيده شود.
4. و اندازد آنچه در آن و تهى گردد.
5. و فرمان برد مر پروردگارش را و سزا شد.
6. اى آدمى! بدرستى كه تو كوشنده به پروردگارت كوشيدنى پس رسنده آن.
7. پس اما هر كه داده شود نامه خويش را به دست راستش.
8. پس زود زود [752] شمار كرده شود شمارى آسان.
9. و بازگردد به كسان خويش شاد كرده شود.
10. و امّا هر كه داده شود نامه خويش را پس پشتش.
11. پس زود زود خواند هلاكى.
12. و درآيد آتش سوزان.
13. بدرستى كه او بود در كسان خويش شاد كرده.
14. بدرستى كه او گمان برد كه هرگز بازنگردد.
15. آرى! بدرستى كه پروردگار او بود [به‌] او بينا.
16. پس نه سوگند ياد كنم به سرخى اول شب.
17. و شب و آنچه گرد كرد.
18. و ماه چون بى‌كم و كاست شد.
19. هراينه بر نشينيد حالى از حالى.
20. پس چيست مر ايشان را نمى‌گروند؟
21. و چون خوانده شود بر ايشان نبى، سجده نمى‌كنند.
22. نه كه آنانى كه نگرويدند، دروغ‌گوى مى‌دارند.
23. و خداى داناتر به آنچه نگاه مى‌دارند.
24. پس مژده ده ايشان را به شكنجه دردناك.
25. مگر آنانى كه گرويدند و كردند شايسته‌ها، مر ايشان راست مزدى نابريده.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 515

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست