- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 669 | ||||
|
دَرَجاتٍ (انعام 83) پايه‌گاهها دَرَجَةً* (نساء 95؛ حديد 10) پايه‌گاه الدَّرْكِ (نساء 145) پايه‌گاه دُرِّيٌّ (نور 35) درخشنده و تابنده دَسَّاها (شمس 10) خاك‌پوش كرد آن را دُعاءَ (نور 63) خواند دَعْواهُمْ (اعراف 5) گفتار ايشان دِفْ‌ءٌ (نحل 5) تبشى دَكًّا (اعراف 143) كوفته دَكَّاءَ (كهف 98) كوفته فَدُكَّتا (حاقه 14) (پس) كوفته شوند در هم ديگر لِدُلُوكِ (اسراء 78) وقت گشتن دَلْوَهُ (يوسف 19) دول خويش ما دَلَّهُمْ (سبأ 14) نكرد رهنمونى ايشان را فَدَمْدَمَ (شمس 14) (پس) نيستى انداخت دَمَّرَ (محمد 10) هلاكى انداخت دَمَّرْنا (اعراف 137) نيست گردانيديم الدُّنْيا (انعام 32) فروتر الدَّوَابِّ (انفال 22) جنبندگان دُولَةً (حشر 7) دست به دست داده دُونِ* (نساء 139؛ اعراف 168) فرود دُونِنا (انبياء 43) فرود ما دِهاقاً (نبأ 34) پراپر دَيَّاراً (نوح 26) باشنده سراى الدِّينَ* (بقره 132؛ اعراف 29؛ شورى 13؛ فتح 28) كيش الدِّينُ (توبه 36) شمار الدِّينِ (واقعه 56) شمار و پاداشت بِالدِّينِ (تين 7) (به) شمار ذَا الْكِفْلِ (ص 48) خداوند پذيرفتارى ذا مَتْرَبَةٍ (بلد 16) خداوند خاك ذا مَقْرَبَةٍ (بلد 15) با خويشى بِذاتِ (لقمان 23) (به) خواوند ذاتِ الرَّجْعِ (طارق 11) با باران ذاتِ الصَّدْعِ (طارق 12) با شكاف ذاتَ لَهَبٍ (لهب 3) با زبانه وَ الذَّارِياتِ (ذاريات 1) (سوگند به آن) باشندگان لِلذَّاكِرِينَ (هود 114) (مر) پند گيرندگان را ذاهِبٌ (صافات 99) رونده ذِراعاً (حاقه 32) (از جهت) ارش ذَرْعاً (هود 77) دل ذَرْعُها (حاقه 32) گز، ارش آن ذَرُوا* (انعام 120؛ جمعه 9) گذاريد ذَرْهُمْ (انعام 91) گذار ايشان را ذَكَرٍ* (نحل 97؛ نساء 124) نرينه ذَكَرٍ (آل عمران 195) مردينه لِلذَّكَرِ (نساء 11) (مر) نرينه را ذِكْرٌ* (اعراف 63؛ ص 32) يادكردى ذِكْرَ* (يوسف 42؛ ص 32) ياد كرد الذِّكْرَ (فرقان 18) ياد كرد الذِّكْرِ (ص 1) بزرگوارى ذِكْراً (طه 113) پندى و ياد كردى ذَكَرَهُ (عبس 12) ياد كندش بِذِكْرِهِمْ (مؤمنون 71) ياد كرد و پند ايشان ذَكِّرْهُمْ (ابراهيم 5) ياد ده ايشان را ذُكِّرُوا (صافات 13) فرا ياد داده شوند ذِكْرى (هود 120) ياد كرد ذِكْرى (شعراء 209) ياد كردى و پندى ذَلَّلْناها (يس 72) رام كرديم آن را ذَنُوباً (ذاريات 59) بهره ذُو رَحْمَةٍ (انعام 147) خداوند بخشايش ذُو سَعَةٍ (طلاق 7) خداوند فراخى دست ذُو الْقُوَّةِ (ذاريات 58) خداوند نيرو ذِي مَسْغَبَةٍ (بلد 14) باگرسنگى رابِياً (رعد 17) بالا ايستاده راجِعُونَ (بقره 46) بازگردندگان لَرادُّكَ (قصص 85) (هراينه) بازگرداننده تو رَادُّوهُ (قصص 7) بازگردانيدگان او بِرَادِّي (نحل 71) (هراينه) بازدهندگان الرَّاسِخُونَ (نساء 162) استواران راسِياتٍ (سبأ 13) استواران الرَّاشِدُونَ (حجرات 7) راه راست يافته‌گان راضِيَةٍ (قارعه 7) پسنديده راغِبٌ (مريم 46) روى گرداننده راغِبُونَ (توبه 59) آهنگ كنندگان راغِبُونَ (قلم 32) آهنگ كنندگان، ميل كنندگان رافِعَةٌ (واقعه 3) بلند بردارنده راقٍ (قيامة 27) افسونگر راكِعاً (ص 24) ركوع‌كنان راكِعُونَ (مائده 55) ركوع‌كنان الرَّاكِعُونَ (توبه 112) پشت خم كنندگان الرَّاكِعِينَ (بقره 43) پشت خم دهندگان رانَ (مطففين 14) غلبه كرد راوَدْتُهُ (يوسف 32) خواندم او را راوَدْتُهُ (يوسف 51) خواندم او را، فريفتم راوَدُوهُ (قمر 37) فاخواستند او را |
||||
| نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : دهم هجرى - ترجمه لفظى - متون كهن جلد : 1 صفحه : 669 | ||||
|
www.eShia.ir