از كسى كه رضامند باشيد از گواهان تا اگر فراموش كند يك زن ياد دهد يكى ديگر را و بايد كه سربازنزنند گواهان آنگاه كه طلبيده شوند و مانده مشويد از آنكه نويسيد حق را اندك باشد يا بسيار تا ميعاد وى اين باانصافتر است نزديك خدا و درستتر براى گواهى و قريبتر از آنكه در شك نشويد مگر وقتى كه باشد آن معامله سوداگرى دست بدست كه دست گردان مىكنيد آن را ميان خويش پس نيست بر شما گناه در آنكه نه نويسيد آن را و گواه گيريد هرگاه كه خريد و فروخت كنيد و بايد كه رنج داده نشود نويسنده و نه گواه و اگر بكنيد اين كار پس هر آئينه اين گناه است شما را و بترسيد از خدا و مىآموزد شما را خدا و خدا بهر چيز داناست (282)