40/ 11 گويند اى پروردگار ما مرده ساختى ما را دو بار و زنده گردانيدى ما را دو بار پس اقرار كرديم بگناهان خود پس آيا بسوى رفتن راهى هست (يعنى حيله هست) (11) 40/ 12 اين عذاب بسبب آنست كه چون ياد كرده مىشد خدائ را تنها انكار مىكرديد و اگر شريك او مقرر كرده مىشد باور مىداشتيد پس فرمان خداى راست بلندقدر بزرگوار اوست (12) 40/ 13 آنان كه مىنمايد شما را نشانهاى خود و فرومىفرستد براى شما از آسمان رزق را و پندپذير نمىشود مگر كسى كه رجوع مىكند به خدا (13) 40/ 14 پس ياد كنيد خدا را يكجهت ساخته براى او عبادت را اگر چه ناخوش دارند كافران (14)